Het leven van een Held!!

Voorwoordje :

Mar Bijlenga

Vraagje:
Een vriendin van facebook en twitter is voor de zoveelste operatie van haar zoon (6) in het ZH opgenomen. Thuis zijn vader en nog 5 kinderen. Ze zijn dit keer 2, misschien wel 3 weken in het ZH. Ik zou mijn vrienden willen vragen om hen te ondersteunen door een kaartje te sturen en te delen!!!
Ze zijn altijd zo blij met kaartjes. Rob is een echte stoere jongen en een zeer groot PSV fan. Helpen jullie mee???
Lfs

Gitte van den Eertwegh
Opname nr zoveel en het adres. http://geboortenummervijf.blogspot.com/2012/05/1505-opname-weet-ik-het-de-hoeveelste.html

Onze zoon is geboren met spina bifida aperta ofwel open ruggetje. Ondertussen zijn we vele operaties verder. Rob had veel pijn aan zijn dikke darm waarvoor hij zelfs naar Cincinnati (Ohio, USA) moest om geopereerd te worden. Dit was in april 2010. Hierna is hij nog een vele keren geopereerd en de ene ziekenhuisopname is nog niet voorbij of de volgende volgt alweer. Het aantal van 30 operaties zijn we inmiddels al gepasseerd En we zijn er nog steeds niet.

Over mij

NAAM: GITTE, JOHN, STAN, MYRNE, GIJS, LUUK, ROB EN WIESE 

LOCATIE:NIJNSEL, NOORD BRABANT

Mijn volledige profiel weergeven

• 14/05 morgen weer een opname
• 09/05 Het kan er nog wel bij..
• 08/05 Langzaam zakt koorts, heupdysplasie en nog w...
• 06/05 koorts blijft aanhouden, middagje SEH
• 04/05 Weer thuis, koorts
• 03/05 En dan zit operatie 33 erop
• 02/05 en weer een opname
• 26/04 Rontgenfoto en MRI scan, PGB
• 23/04 Meivakantie, val kabinet
• 17/04 Onrust ouders met zorgintensieve kinderen

DINSDAG 15 MEI 2012

15/05 opname weet ik het de hoeveelste, koortsig

En dan is het weer eens zover. Weer een opname en de gebruikelijke stress voor het gaan. Nog alle was wegwerken en zoveel mogelijk opgeruimd. Maar wat nog meer stress gaf was Rob zelf. In de ochtend ineens hoge koorts. Dus hup maar paracetamol, maar die wilde niet werken. Maar snel Wiese en de rest naar school gebracht en daarna nogmaals gemeten, maar nog niet gezakt. Nog maar een paracetamol. De koorts zakte iets, maar eigenlijk niet genoeg. Rob lag maar wat op de bank. Veel puf had hij niet. Wel at hij en dronk hij goed. Het is een recidiverend probleem. Koorts zonder duidelijke oorzaak. Ikzelf denk nog steeds dat het komt, door alles wat zijn lichaam doormaakt. Tenslotte heeft hij nu 1 hele grote wond en die wond bij het stoma is ook erg rood. Zijn lichaam moet te hard werken om dit te genezen en daardoor lijkt de koorts te ontstaan. In de middag gaf ik Rob nogmaals paracetamol en eindelijk kwam de temperatuur werf onder de 38. Om half 4 ging ik de 3 andere van school afhalen en Myrne was inmiddels ook thuis. Alles was ingepakt en we konden gaan. Papa en Wiese brachten ons weg, maar niet voordat de andere weer een dikke knuffel hadden gehad. Het blijft een moeilijk moment. Rond 17 uur waren we in het Radboud. Met onze handen vol tassen en natuurlijk Rob's eigen PSV dekbed kwamen we aan op het strand. We kregen kamer 17. Afscheid nemen van papa is nooit leuk en van ons meisje ook niet. Maar wat is Wiese toch dapper. Er volgde niet echt een intake gesprek. Tenslotte moet alles er staan. En Gelukkig mocht ik mooi zelf alles doen en zo kon ik de PAC van Rob aanprikken en de wond op zijn stuit verzorgen. De anaestesist kwam nog langs en ik vroeg ze, om morgen niks tegen Rob te zeggen en door te pakken. Rob trekt zich tenslotte altijd terug in zijn eigen wereldje om zo alles te ondergaan . De verpleegkundige vertelde dat ook de plastische chirurg nog zou komen, maar die heb ik tot nu toe nog niet gezien. Jammer,want ik wil eigenlijk ook wel weten, of de chirurgen morgen ook naar de stomawond kijken. Zou een OK kunnen schelen. Het is nu 21.10 en Rob gaat slapen.. Op naar morgen. Op naar weer een operatie. Het adres is UMC St. Radboud Tav Rob vd Eertwegh Afdeling de Zee kamer 17 postbus 9101 6500 HB. Nijmegen