Een ontmoetingsplaats voor vrienden, familie en mensen die interesse delen google2e8a40811e972d95.htlm WELKOM
Posts tonen met het label Film. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Film. Alle posts tonen
zaterdag 12 november 2011
Aan allen die met deze ziekte rechtstreeks of onrechtstreeks te maken krijgen, bekijk deze film AUB zeer goed !!ME/CVS Documentaire Trailer "Voices From The Shadows" (Nederlands Ondertiteld)
Deze documentaire over ME/CVS heeft een "Audience Favourite International Documentary Award" gewonnen. Er word verwacht dat deze documentaire na enige tijd zal verschijnen op DVD.
Professor Michael Maes bewijst in zijn boek "Nooit Meer Moe" dat ME/CVS niet 'tussen de oren zit', wetenschappelijk aantoonbaar & wel te behandelen is. Deze wetenschappelijke studies werden ook uitgevoerd door amerikaanse onderzoekers waar ze dezelfde resultaten behaalden. Michael Maes was de eerste wetenschapper die aantoonde dat ME/CVS veroorzaakt wordt door ontstekingen die in de cel ontstaan door een slecht werkende darm. Hij zet ook uiteen dat de opvatting van de overheid inzake CVS en de behandeling in de CVS-referentiecentra zeer ernstige gevolgen voor de patiënten hebben.
woensdag 26 oktober 2011
‘Film Contagion kan werkelijkheid worden’ - Scientias.nl
‘Film Contagion kan werkelijkheid worden’ - Scientias.nl
Hollywood dikt het hier en daar wat aan, maar wetenschappers zijn het erover eens: Contagion kan ooit werkelijkheid worden.
De film draait op dit moment in de bioscopen en gaat over een vrouw (Gwyneth Paltrow) die een virus onder de leden krijgt. Ze is zich daar niet van bewust en reist van Hong Kong naar de VS. Onbewust verspreidt ze zo het virus. Dat leidt tot een heel spektakel waarin steeds meer mensen ziek worden, chaos uitbreekt en een strijd tegen de klok begint.
Levensecht
De filmmakers werkten nauw samen met wetenschappers om het verhaal zo echt mogelijk te maken. En dat is goed gelukt, zo moet onderzoeker John Edmunds erkennen. Enkel sommige wetenschappelijke details en de snelheid waarmee het virus zich verspreidt, zijn niet helemaal waarheidsgetrouw. Maar verder is de film overtuigend.
De filmmakers werkten nauw samen met wetenschappers om het verhaal zo echt mogelijk te maken. En dat is goed gelukt, zo moet onderzoeker John Edmunds erkennen. Enkel sommige wetenschappelijke details en de snelheid waarmee het virus zich verspreidt, zijn niet helemaal waarheidsgetrouw. Maar verder is de film overtuigend.
Echt?
Wie de film heeft gezien, wordt direct aan het denken gezet. Kan dit ook ons overkomen? “Onze kwetsbaarheid voor zulke ziektes (virussen, red.) neemt toe door de toename van internationale reizen en de globalisering van de voedselproductie,” legt professor Ian Lipkin, één van de onderzoekers die aan de film meewerkte, uit. “Daarnaast zorgen ontbossing en verstedelijking ervoor dat wilde dieren zich verplaatsen en dat de kans dat zij in contact komen met huisdieren en mensen groeit.” Edmunds is het met hem eens en gaat zelfs nog een stapje verder: een epidemie als deze hebben we al eens meegemaakt. “De griepepidemie in 1918 was minstens zo ernstig als de situatie in Contagion. En in 2003 hadden we Sars: dat kwam aardig in de buurt van een Contagion-achtig scenario.” Als er niet zo adequaat was opgetreden en mensen niet direct in quarantaine waren geplaatst, had het in 2003 heel anders af kunnen lopen.
Wie de film heeft gezien, wordt direct aan het denken gezet. Kan dit ook ons overkomen? “Onze kwetsbaarheid voor zulke ziektes (virussen, red.) neemt toe door de toename van internationale reizen en de globalisering van de voedselproductie,” legt professor Ian Lipkin, één van de onderzoekers die aan de film meewerkte, uit. “Daarnaast zorgen ontbossing en verstedelijking ervoor dat wilde dieren zich verplaatsen en dat de kans dat zij in contact komen met huisdieren en mensen groeit.” Edmunds is het met hem eens en gaat zelfs nog een stapje verder: een epidemie als deze hebben we al eens meegemaakt. “De griepepidemie in 1918 was minstens zo ernstig als de situatie in Contagion. En in 2003 hadden we Sars: dat kwam aardig in de buurt van een Contagion-achtig scenario.” Als er niet zo adequaat was opgetreden en mensen niet direct in quarantaine waren geplaatst, had het in 2003 heel anders af kunnen lopen.
Gebaseerd op echte verhalen
“De gebeurtenissen in deze film zijn grotendeels gebaseerd op echte ervaringen,” vertelt Lipkin. Hij denkt dan aan de scènes die zich afspelen wanneer de epidemie op een hoogtepunt is. “De straten zijn verlaten, er zijn voedseltekorten en er is sprake van politieke instabiliteit en dat komt rechtstreeks uit mijn levendige herinnering aan de situatie in Beijing tijdens de Sars-crisis.”
“De gebeurtenissen in deze film zijn grotendeels gebaseerd op echte ervaringen,” vertelt Lipkin. Hij denkt dan aan de scènes die zich afspelen wanneer de epidemie op een hoogtepunt is. “De straten zijn verlaten, er zijn voedseltekorten en er is sprake van politieke instabiliteit en dat komt rechtstreeks uit mijn levendige herinnering aan de situatie in Beijing tijdens de Sars-crisis.”
Paniek? Foto: David Woo.
Paniek?
Lipkin wijst erop dat wetenschappers vaak worden afgedaan als paniekzaaiers wanneer een epidemie de kop opsteekt. Maar onderzoekers willen geen paniek zaaien. Ze willen alleen maar tijdig ingrijpen, voor het te laat is. Achteraf wordt dan vaak gesteld dat het wel meeviel, maar dat komt juist doordat de wetenschappers rap optraden. Daarnaast is ‘meevallen’ een relatief begrip, natuurlijk. Sars kostte 810 mensen het leven. De Mexicaanse griep doodde bijna 16.000 mensen.
Lipkin wijst erop dat wetenschappers vaak worden afgedaan als paniekzaaiers wanneer een epidemie de kop opsteekt. Maar onderzoekers willen geen paniek zaaien. Ze willen alleen maar tijdig ingrijpen, voor het te laat is. Achteraf wordt dan vaak gesteld dat het wel meeviel, maar dat komt juist doordat de wetenschappers rap optraden. Daarnaast is ‘meevallen’ een relatief begrip, natuurlijk. Sars kostte 810 mensen het leven. De Mexicaanse griep doodde bijna 16.000 mensen.
Onderzoekers doen er alles aan om virussen in bedwang te houden. Vooral de griepvirussen worden met argusogen in de gaten gehouden. “Je hoeft alleen maar terug te kijken naar 1918 om te zien dat deze heel veel doden op kan leveren,” vertelt onderzoeker Mike Catchpole. “En we weten gewoon niet wanneer of waar de volgende grieppandemie de kop opsteekt.” Maar de inspanningen van de onderzoekers zijn geen garantie dat de situatie inContagion zich niet in het echte leven herhaalt. “Het is overduidelijk eenworst-case scenario,” benadrukt Edmunds. “Maar we kunnen het niet uitsluiten.”
zaterdag 19 februari 2011
maandag 1 november 2010
zaterdag 16 oktober 2010
Nederlandse ouders klagen over trailer horrorfilm 'Sint'
http://www.vandaag.be/entertainment/49285_nederlandse-ouders-klagen-over-trailer-horrorfilm-sint.html
St. Niklas (Huub Stapel) is een in ongenade gevallen bisschop. Hij trekt in de middeleeuwen samen met zijn roversbende plunderend en brandschattend over het platteland. Als dorpelingen het recht in eigen hand nemen en de bloeddorstige Sint en zijn trawanten vermoorden, zweert Niklas wraak.
Iedere keer bij volle maan op 5 december herrijzen Niklas en zijn bende uit de dood om zich te wreken.
Deze sinterklaasavond is het volle maan. Frank (Egbert-Jan Weeber) en zijn vrienden worden op gruwelijke wijze geconfronteerd met Niklas en zijn bende. Frank weet ternauwernood aan de moordpartij te ontkomen. De politie gelooft zijn verhaal echter niet en ziet hem als verdachte. Frank bindt hierop de strijd aan met Niklas, geholpen door zijn vriendin Lisa (Caro Lenssen) en Goert (Bert Luppes), een rechercheur van politie.
Er volgt een bloedstollende nachtelijke strijd dwars door Amsterdam waarbij maar één ding zeker is: 5 december zal nooit meer hetzelfde zijn...
In Nederland zijn al verschillende klachten ontstaan over de horrorfilm over Sinterklaas. De toezichthouder voor de reclamesector gaat een onderzoek voeren naar de reclamecampagne over de film van regisseur Dick Maas.
In 'Sint' wordt de kindervriend voorgesteld als een bloeddorstige moordenaar. Huub Stapel neemt de hoofdrol voor zijn rekening. Hij werkte eerder al samen met regisseur Dick Maas voor 'Amsterdamned', 'De Lift' en 'Flodder'.
Ouders zijn echter niet tevreden over de reclame van de film. De trailer van 'Sint' zou ongeschikt zijn voor jonge kinderen. De Nederlandse Reclame Code Commissie heeft naar eigen zeggen al een groot aantal klachten ontvangen en gaat die in haar eerstvolgende vergadering behandelen.
In ons land reageerde het Belgisch Sinterklaasgenootschap ook al geschokt.
Bekijk de trailer van 'Sint' via YouTube:
Uitleg over de film bij YOUTUBE: 11 november in de bioscoop - SINT Trailer - de nieuwe Dick Maas - www.sintdefilm.com
St. Niklas (Huub Stapel) is een in ongenade gevallen bisschop. Hij trekt in de middeleeuwen samen met zijn roversbende plunderend en brandschattend over het platteland. Als dorpelingen het recht in eigen hand nemen en de bloeddorstige Sint en zijn trawanten vermoorden, zweert Niklas wraak.
Iedere keer bij volle maan op 5 december herrijzen Niklas en zijn bende uit de dood om zich te wreken.
Deze sinterklaasavond is het volle maan. Frank (Egbert-Jan Weeber) en zijn vrienden worden op gruwelijke wijze geconfronteerd met Niklas en zijn bende. Frank weet ternauwernood aan de moordpartij te ontkomen. De politie gelooft zijn verhaal echter niet en ziet hem als verdachte. Frank bindt hierop de strijd aan met Niklas, geholpen door zijn vriendin Lisa (Caro Lenssen) en Goert (Bert Luppes), een rechercheur van politie.
Er volgt een bloedstollende nachtelijke strijd dwars door Amsterdam waarbij maar één ding zeker is: 5 december zal nooit meer hetzelfde zijn...
Aangezien het een horrorfilm betreft zal die wel niet voor kinderen bedoelt zijn neem ik aan.... !!! Misschien duidelijk even bij vermelden bij aankondigingen ... En ouders... Laat je kinderen er niet naar kijken. Ook niet naar de trailer. Doe je bij andere horrorfilms toch ook niet neem ik aan... Gebruik gewoon even je gezonde verstand, dan is al die ophef niet nodig...
woensdag 15 september 2010
Vlaamse documentaire over dementie vanaf vandaag in de bioscoop
'IK BEN NIET ZIELIG. ALLEEN VERGEET IK ALLES'
http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=GK42VB4QU
ESSEN - Vanaf vandaag kan u in de bioscoop een beklijvende documentaire bekijken over acht mensen met dementie die samenleven in een appartement in Essen. Klara Van Es filmde de acht tijdens een schimmige tussenfase, het voorportaal van volledig geheugenverlies, waarin ze vertellen over hun dromen, hun angsten en de gaten in hun hoofd: 'Ik ben niet zielig. Alleen vergeet ik alles.'
Documentairemaakster Klara Van Es werkte een jaar lang één dag per week in een tehuis om het vertrouwen van de bewoners te winnen. Zo kon zij een portret maken van dementie, door het oog van de dementerenden die het moment afwachten dat de ziekte hen helemaal overneemt en ze naar een gesloten afdeling moeten. 'Het stoort mij dat er vaak over de hoofden heen van mensen met dementie gesproken wordt', zegt Klara Van Es. 'Je mag niet vergeten dat dit ook mensen zijn met gedachten, gevoelens en behoeften. Met mijn film wilde ik een stem geven aan mensen die almaar vaker stemloos worden.'
Vergetelheid
Alle acht bewoners Iduna, het tehuis voor beschermd wonen in Essen, bevinden zich in wat de wetenschap omschrijft als de eerste fase van de ziekte. Vlagen van helderheid, vergetelheid en afwezigheid wisselen elkaar voortdurend af. 'In het begin was er heel veel wantrouwen voor de camera en probeerden de bewoners zich altijd van hun beste kant te laten zien', zegt Van Es. 'Maar ik heb gedurende één jaar opnames gemaakt zodat het toch een heel natuurlijk beeld geworden is. Uiteindelijk werk je met mensen die in hun geheugen verdwalen. Cynisch genoeg vergeten ze na een tijdje ook dat een camera hen aan het filmen is. En dan krijg je de meest authentieke beelden.'
Alzheimer is een democraat
Hoe snel de ziekte zich ontwikkelt, is afhankelijk van mens tot mens. Soms duurt het zes maanden. Bij anderen kan het verschillende jaren duren. 'Eén ding is zeker: alzheimer is een democraat', zegt Klara Van Es. 'De ziekte maakt geen onderscheid tussen intellect of afkomst. En dat is misschien wel het moeilijkste in Iduna. De bewoners zijn tot elkaar veroordeeld. Neem nu Anita en Louise, twee hoofdpersonages uit mijn film. De ene is een mondige, intelligente Nederlandse van goede komaf. Een voormalige actrice die in Brasschaat woonde. De andere is een eenvoudige schippersdochter, een vrouw van het volk. Twee totaal verschillende vrouwen die op hun manier tegen hun dementie vechten.'
Onder de bewoners wordt er niet vaak gesproken over de ziekte die hun geheugen aantast. 'Enerzijds is het eigen aan die generatie om je gevoelens voor jezelf te houden. Maar de bewoners van Iduna hebben ook nauwelijks notie van hun ziektebeeld. Als ik vroeg naar hun dementie, antwoordden ze meestal dat het de oude dag is die hen zo vergeetachtig maakt. Maar soms zijn ze ook erg bij de pinken. Toen Anita zich had gestoten bijvoorbeeld, legde een verpleegster uit hoe ze verzorgd moest worden. Waarop zij heel gedecideerd antwoordde: Zijn jullie over mij bezig? Dan kun je dat net zo goed tegen mij zeggen. Overschot van gelijk had ze natuurlijk.'
Donker gat op de loer
In totaal werkte Klara Van Es drie jaar als vrijwilliger bij de dementerenden. Bij elk van hen zag ze hoe de oudjes langzaam hun geheugen verloren tot ze niet meer in het appartement kunnen wonen en naar een echt gesloten tehuis moeten. 'Dat is voor hen allemaal de grootste angst die op tijd en stond en de kop opsteekt', zegt de documentairemaakster. 'Want ze weten dat een donker gat van vergetelheid op de loer ligt. Het meest aangrijpende moment in de film is voor mij toen Louise werd overgeplaatst. Ze zit 's ochtends alleen aan de ontbijttafel met een snee droog brood omdat ze niet meer weet hoe ze een boterham moet smeren. Ze drinkt uit het melkkannetje omdat ze denkt dat het een koffiekop is. Heel confronterend als je weet dat ze enkele maanden voordien nog goed was.'
Maar in Iduna wordt ook plezier gemaakt. Als de kerstboom wordt versierd of er een uitstap naar het zwembad op het programma staat. 'Acht oudjes genietend in hun badpak. Mooi om te zien', zegt Klara Van Es. 'Mensen met dementie zijn ook heel dankbaar om mee te werken. Als ik een scène of een zin opnieuw moest opnemen, was er nooit gezeur. Altijd was er evenveel enthousiasme. Achteraf besefte ik ook waarom: ze waren vergeten dat we de scène al eens opgenomen hadden.'
http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=GK42VB4QU
ESSEN - Vanaf vandaag kan u in de bioscoop een beklijvende documentaire bekijken over acht mensen met dementie die samenleven in een appartement in Essen. Klara Van Es filmde de acht tijdens een schimmige tussenfase, het voorportaal van volledig geheugenverlies, waarin ze vertellen over hun dromen, hun angsten en de gaten in hun hoofd: 'Ik ben niet zielig. Alleen vergeet ik alles.'
Documentairemaakster Klara Van Es werkte een jaar lang één dag per week in een tehuis om het vertrouwen van de bewoners te winnen. Zo kon zij een portret maken van dementie, door het oog van de dementerenden die het moment afwachten dat de ziekte hen helemaal overneemt en ze naar een gesloten afdeling moeten. 'Het stoort mij dat er vaak over de hoofden heen van mensen met dementie gesproken wordt', zegt Klara Van Es. 'Je mag niet vergeten dat dit ook mensen zijn met gedachten, gevoelens en behoeften. Met mijn film wilde ik een stem geven aan mensen die almaar vaker stemloos worden.'
Vergetelheid
Alle acht bewoners Iduna, het tehuis voor beschermd wonen in Essen, bevinden zich in wat de wetenschap omschrijft als de eerste fase van de ziekte. Vlagen van helderheid, vergetelheid en afwezigheid wisselen elkaar voortdurend af. 'In het begin was er heel veel wantrouwen voor de camera en probeerden de bewoners zich altijd van hun beste kant te laten zien', zegt Van Es. 'Maar ik heb gedurende één jaar opnames gemaakt zodat het toch een heel natuurlijk beeld geworden is. Uiteindelijk werk je met mensen die in hun geheugen verdwalen. Cynisch genoeg vergeten ze na een tijdje ook dat een camera hen aan het filmen is. En dan krijg je de meest authentieke beelden.'
Alzheimer is een democraat
Hoe snel de ziekte zich ontwikkelt, is afhankelijk van mens tot mens. Soms duurt het zes maanden. Bij anderen kan het verschillende jaren duren. 'Eén ding is zeker: alzheimer is een democraat', zegt Klara Van Es. 'De ziekte maakt geen onderscheid tussen intellect of afkomst. En dat is misschien wel het moeilijkste in Iduna. De bewoners zijn tot elkaar veroordeeld. Neem nu Anita en Louise, twee hoofdpersonages uit mijn film. De ene is een mondige, intelligente Nederlandse van goede komaf. Een voormalige actrice die in Brasschaat woonde. De andere is een eenvoudige schippersdochter, een vrouw van het volk. Twee totaal verschillende vrouwen die op hun manier tegen hun dementie vechten.'
Onder de bewoners wordt er niet vaak gesproken over de ziekte die hun geheugen aantast. 'Enerzijds is het eigen aan die generatie om je gevoelens voor jezelf te houden. Maar de bewoners van Iduna hebben ook nauwelijks notie van hun ziektebeeld. Als ik vroeg naar hun dementie, antwoordden ze meestal dat het de oude dag is die hen zo vergeetachtig maakt. Maar soms zijn ze ook erg bij de pinken. Toen Anita zich had gestoten bijvoorbeeld, legde een verpleegster uit hoe ze verzorgd moest worden. Waarop zij heel gedecideerd antwoordde: Zijn jullie over mij bezig? Dan kun je dat net zo goed tegen mij zeggen. Overschot van gelijk had ze natuurlijk.'
Donker gat op de loer
In totaal werkte Klara Van Es drie jaar als vrijwilliger bij de dementerenden. Bij elk van hen zag ze hoe de oudjes langzaam hun geheugen verloren tot ze niet meer in het appartement kunnen wonen en naar een echt gesloten tehuis moeten. 'Dat is voor hen allemaal de grootste angst die op tijd en stond en de kop opsteekt', zegt de documentairemaakster. 'Want ze weten dat een donker gat van vergetelheid op de loer ligt. Het meest aangrijpende moment in de film is voor mij toen Louise werd overgeplaatst. Ze zit 's ochtends alleen aan de ontbijttafel met een snee droog brood omdat ze niet meer weet hoe ze een boterham moet smeren. Ze drinkt uit het melkkannetje omdat ze denkt dat het een koffiekop is. Heel confronterend als je weet dat ze enkele maanden voordien nog goed was.'
Maar in Iduna wordt ook plezier gemaakt. Als de kerstboom wordt versierd of er een uitstap naar het zwembad op het programma staat. 'Acht oudjes genietend in hun badpak. Mooi om te zien', zegt Klara Van Es. 'Mensen met dementie zijn ook heel dankbaar om mee te werken. Als ik een scène of een zin opnieuw moest opnemen, was er nooit gezeur. Altijd was er evenveel enthousiasme. Achteraf besefte ik ook waarom: ze waren vergeten dat we de scène al eens opgenomen hadden.'
vrijdag 3 september 2010
13 crashes in 13 maanden tijd [+video]
http://www.transport-online.nl/site/ongevallen-nieuws/index.php?news=1673
De hoogte van lage viaducten en bruggen inschatten kan voor vrachtwagenchauffeurs een ware uitdaging zijn. Vooral voor onervaren chauffeurs van bijvoorbeeld gehuurde verhuiswagens blijkt dit nog wel eens een lastige klus te zijn.
De spoorbrug in Durham, North Carlonina in de Vernigde Staten van Amerika heeft het wel heel zwaar te verduren. In 13 maanden tijd crashde er maar liefst 13 vrachtwagens tegen de brug. Ondanks de borden en de waarschuwingsignalen. Er crashten zoveel vrachtwagens dat de spoorwegmaatschappij er ter bescherming een massief stalen balk in heeft gemonteerd die er voor moet zorgen dat de brug niet direct instort wanneer er weer eens een vrachtwagen tegenaan rijdt.
Geloof het of niet, zelfs deze stalen balk heeft men al eens moeten vervangen!
Jürgen Henn filmde al deze crashes en wil hiermee laten zien hoe gevaarlijk deze aanrijdingen eigenlijk zijn voor voetgangers en het overige verkeer. Meer van zijn video's vindt u terug op www.11foot8.com. Hieronder in elk geval de 13 crashes.
Misschien de brug iets hoger maken ...
De hoogte van lage viaducten en bruggen inschatten kan voor vrachtwagenchauffeurs een ware uitdaging zijn. Vooral voor onervaren chauffeurs van bijvoorbeeld gehuurde verhuiswagens blijkt dit nog wel eens een lastige klus te zijn.
De spoorbrug in Durham, North Carlonina in de Vernigde Staten van Amerika heeft het wel heel zwaar te verduren. In 13 maanden tijd crashde er maar liefst 13 vrachtwagens tegen de brug. Ondanks de borden en de waarschuwingsignalen. Er crashten zoveel vrachtwagens dat de spoorwegmaatschappij er ter bescherming een massief stalen balk in heeft gemonteerd die er voor moet zorgen dat de brug niet direct instort wanneer er weer eens een vrachtwagen tegenaan rijdt.
Geloof het of niet, zelfs deze stalen balk heeft men al eens moeten vervangen!
Jürgen Henn filmde al deze crashes en wil hiermee laten zien hoe gevaarlijk deze aanrijdingen eigenlijk zijn voor voetgangers en het overige verkeer. Meer van zijn video's vindt u terug op www.11foot8.com. Hieronder in elk geval de 13 crashes.
Misschien de brug iets hoger maken ...
Dansende hond charmeert met de Merengue (video)
http://www.vandaag.be/bizar/45424_dansende-hond-charmeert-met-de-merengue-video.html
Deze hond doet ongetwijfeld alle toekomstige deelnemers van 'Sterren op de dansvloer' verbleken.
Het beestje danst, op het nummer "El Baile del Perrito", op indrukwekkende wijze de Merengue.
Bekijk het filmpje:
Da`s geweldig gewoon... !!! :-))))
donderdag 2 september 2010
zaterdag 14 augustus 2010
FRIENDSHIP OR LOVE ♥ PRIJATELJSTVO ILI LJUBAV
http://www.youtube.com/watch?v=Yfbchq0xQmQ&feature=player_embedded
Prachtige film over liefde en vriendschap... !!!
Prachtige film over liefde en vriendschap... !!!
Abonneren op:
Posts (Atom)