omdat zij overbodig gebruik had gemaakt
van mooi verguld cadeau-papier.
Geld was er niet in overvloed
en hij kon niet verdragen dat zij dit duur papier gebruikte
om een cadeautje in te pakken en onder de kerstboom te leggen.
De volgende morgen bracht het kindje het verguld cadeautje naar
haar vader en zei: "Hier, papa, voor jou !"
Met stomheid verslagen en aangegrepen door het voorval, bekloeg
de vader zich zijn sterke reactie van de dag voordien.
Het dochtertje aanvaardde zijn excuses maar al te graag.
Hij opende de doos,
maar ontdekte dat er in de doos helemaal niets inzat.
Hij schreeuwde naar haar! :
"Weet je dan niet dat het heel dom is om iemand
een lege doos te geven, er moet altijd iets in zitten!"
Het meisje kreeg tranen in de ogen en zei:
"Maar papa, de doos is niet leeg,
ik heb haar gevuld met kusjes, enkel voor jou!".
De vader was volledig van de kaart,
omarmde zijn dochter en hoopte dat zij
hem ooit zijn opwindende reactie zou kunnen vergeven.
Enige tijd later wordt het meisje door een ziekte getroffen
en sterft.
De vader heeft de doos nog steeds bij zich, dichtbij zijn bed.
Elke keer dat het verdriet de overhand neemt,
neemt hij de doos vast
en neemt een verbeelde kus uit de doos
en herinnert zich de grote liefde die zijn dochter in
het cadeau had gestoken.
Tot slot herinnert ons dit verhaal aan het feit dat iedereen zo
een vergulde doos zou moeten bezitten,
vol met onvoorwaardelijke liefde en
kusjes van onze familie en vrienden.
Bestaat er eigenlijk wel een beter cadeau?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten