Welkomstwoordje

Welkom in ons Hoekje !!!
We hopen dat je hier een aangename verpozing vind en je je niet zal vervelen. Geniet er van.
Hoe werkt de pps ?
Bij dia`s als Dagboek van een hond en Liefdesgeschiedenis :
om die te laten afspelen ga je even naar de blogarchief en klik je daar op de link van de dia`s die je wil zien .
Gastenboek
Onderaan rechts , onder music oldies vind je een gastenboek
waar je je opmerkingen kan plaatsen wat je van deze blog vind,
of als je een vraag of iets anders wil kribbelen. Ga je gang.
Zoekmachine
Als je nog een beetje verder naar beneden gaat vind je ook onderaan rechts een google-zoekmachine waarmee je dus op het net kan surfen.
Nog een beetje verder naar onder vind je een zoekmachine waarmee je kan vertalen.
Volgen
Vlak daaronder, eveneens links, zie je dat je je als volger van het blog kan opgeven Meer uitleg hierover later.
Travel Talk
Is daar vlak onder. Daarmee kan je ook volgers en eigenaars van andere blogs vinden over de hele wereld. Je moet jezelf dan wel even aanmelden.
Share it
Daarmee kan je artikels delen of video`s op je facebook of Twitter.

Veel plezier !!

waarschuwing
Zoals je zal zien komen in dit blog niet alleen leuke artikelen en amusement aan bod, maar ook ernstige onderwerpen en dringende oproepen!!
Wij, die het goed hebben in ons dagelijks bestaan, laat ons onze ogen niet sluiten voor hen die grote nood kennen
en laat ons daar samen, waar we kunnen en hoe we kunnen ,
een uitgestoken hand bieden.
Al is het maar het tekenen van een petitie of het aanklagen van onrecht... Verspreid het, opdat ook de stem, de hulproep van deze mensen gehoord wordt... !
Dank u wel !!

sunwoef

maandag 16 mei 2011

Knijp

http://deimperatief.skynetblogs.be/archive/2011/05/15/knijp.html


Of ik eens langs wou komen in verband met een onderzoek naar mijn status, schreef hij. En hij had in het bijzonder belangstelling voor mijn relatie met de CVS Liga. Hij is een sociaal inspecteur bij het Riziv. Laten we hem in alle discretie de heer Knijp noemen. Ik bel hem op een ochtend in februari. Of er specifieke informatie is die ik alvast bij elkaar kan zoeken. Zijn er documenten die de heer Knijp wil inzien? Een kuchje, nee dat was niet nodig. Een routine onderzoekje. Een zaak van niks.
De ontmoeting met Knijp  roept oude herinneringen op: de geur van slappe koffie, karton, verzameld stof en goedkope aftershave. Knijp  maakt dadelijk duidelijk waar het om gaat. Ah, u bent de man van dokter U. . Waarom ik zo’n belangstelling heb voor CVS? Vanwaar al die bemoeienissen? Denk ik dat ik daarmee de zaken ga keren? En dan verandert plots de toon. U bent zelf chronisch ziek en bent erkend als gehandicapte. Weet u dan niet dat u dan niet actief mag zijn? Knijp probeert heel serieus te kijken wat niet eenvoudig is als je er uit ziet als een wijkagent van nog geen dertig en met twee vingers op je klavier zit te tokkelen terwijl je een verhoor leidt. Dat zijn drie dingen tegelijk en dat soort multitasking is niet iedereen gegeven. En u schrijft een blog, zegt hij verwijtend. De man of één van zijn collega’s  leest dus mee. Dat CVS zo’n triestige ziekte is. Niet dat hij er iets mee te maken heeft. Gelukkig maar. “Ik geraak gewoon vermoeid.” Ik ook als ik hem zo bezig hoor. “maar voor die patiënten, dat ze voor alles een uitleg willen. Als het van hem afhing…” Het is vooral mijn schrijven dat hem dwars zit. Dat doet een mens toch niet voor niets?
Tja, schrijven. Ik ben ruim veertig jaar journalist en dan is het moeilijk om het schrijven te laten. En zoals heer Bommel zegt, geld speelt in deze geen rol. Maar dat begrijpt Knijp niet. Wie die Bommel is? Waar woont hij? Heb ik zijn ondernemingsnummer? Een voornaam. Olivier Bommel, zeg ik. Knijp noteert. Hij wil nu weten wat de omzet is van de CVS Liga, wie wie betaalt. Het is liefdewerk, zeg ik hem, of beter gekkenwerk. Het is als Zeno’s paradox. Elke keer dat je een stap dichter bij je doel komt wordt de afstand groter. Zeno, noteert Knijp. Maar al die wetenschap is niet aan hem besteed. Hij wil feiten, zegt hij. U bent ook aandeelhouder in een journalistiek bedrijf, zegt hij. Daar is geen ontkennen aan. Helaas heeft dat nog geen cent opgebracht. Maar à là, dat zijn mijn zorgen. Ik heb ook nog andere aandelen, die al evenmin wat opbrachten, en sommige dan weer wel. Knijp kijkt me wazig aan. Ik weet alles, zegt hij, ik volg u op Linkedin. Hemeltje, de administratie vogelt nu al de sociale websites uit! We zijn uitgepraat. Knijp laat voorlopig los. Ik mag gaan.
Een paar weken later belt mijn accountant. Een zekere Knijp is langs geweest en heeft al mijn data in beslag genomen. En vorige week belt een uitgever die een van mijn blogs publiceert. Of ik ene meneer Knijp ken. Die is binnengevallen en heeft hem “met politiebevoegdheid” ondervraagd over wat hij over mij wist. En gisteren belt een vriend die mijn blog vertaalt. De heer Knijp kwam hem “vatten” tijdens de lunch. Wie ik ben, hoe lang hij me al kent, wat ik zoal doe.  Knijp knijpt verder.
Volgens mijn advocaat kan dit allemaal. Sociaal inspecteurs hebben in dit land meer bevoegdheden dan om het even wie en kunnen je hele leven binnenste buiten keren. Maar waarom? Zij ziet een onmiddellijk verband tussen het geschil dat mijn echtgenote sinds jaar en dag met het Riziv heeft én met mijn zaak over mijn gehandicaptenstatuut die ik voor de Arbeidsrechtbank gewonnen heb. Als er kennissen zijn die Knijp op bezoek krijgen dan zijn ze bij deze gewaarschuwd. Als u een zeehond met een Bill Gates-bril ziet, gekleed in een goedkope jeans met een ruitjeshemd, in een wolk van Old Spice dan is dat de man. Vorige maal had hij speculaas gegeten. Doe hem mijn hartelijke groeten.
Marc van Impe
Jawadde... !!!!