Het was een juiste en een wijze beslissing van de rechter in Mechelen om de zaak van de zware kindermishandeling in Duffel niet achter gesloten deuren te behandelen. Iedereen mag, of beter moet, inderdaad weten dat dergelijke gruwelen in het Vlaanderenvan de 21ste eeuw nog steeds mogelijk zijn.
Tien jaar zonder onderbreking, van kleuter tot puber, was het slachtoffertje overgeleverd aan de sadistische grillen van een pleegmoeder en haar vriend zonder dat de mishandeling en de verwaarlozing aan het licht zijn gekomen. Bij de controlediensten en begeleiders is het alarmlichtje nooit op rood gesprongen. Dat is zonder meer onthutsend.
Het pleeggezin heeft onwaarschijnlijk veel ‘geluk’ gehad en het pleegkindje is zonder twijfel zwaar afgedreigd om zijn mond te houden. Doodsbang gemaakt voor mogelijke represailles als het bij iemand zijn hart zou durven uitstorten. Een andere verklaring is nauwelijks denkbaar.
Niet alleen gaat het hier om een geval van lichamelijke maar bovendien ook van geestelijke mishandeling. De pleegmoeder beseft kennelijk de ernst van de feiten niet, wat zeer erg is, ofwel speelt ze komedie om te pogen haar vel te redden, wat nog doortrapter is. Haar slachtoffer mag altijd terugkeren, het overdrijft een beetje. Zo erg was het allemaal toch niet geweest?
Als slechts een fractie van de beschuldigingen waar zou zijn, is dit geval weerzinwekkend genoeg om de pleegmoeder en haar vriend voor jaren achter de tralies te draaien. Hier kunnen absoluut geen verzachtende omstandigheden worden ingeroepen. Verontschuldigingen kunnen dit gedrag niet verschonen.
Wat in Duffel is kunnen gebeuren bewijst dat alle veiligheidssassen en inspecties niet waterdicht zijn. Vlaams minister van Welzijn Jo Vandeurzenlaat onderzoeken waarom zo’n zwaar geval van mishandeling tien jaar kon duren terwijl niemand iets heeft opgemerkt.
De zaak-Duffel toont aan dat de selectie van pleeggezinnen en de controle nadien nog zorgvuldiger moeten gebeuren. Hier moeten de nodige lessen uit worden getrokken zodat herhaling zo goed als uitgesloten kan worden.
Door Dirk Castrel
Hier moeten de bevoegde instanties even hard worden gestraft als de daders !! Zij zijn gewoon medeplichtig !!! Hoe kan in godsnaam zoiets nadat ze herhaaldelijk verwittigd zijn ... !!
Zo iets maakt me zOOO razend !!! Betekent het leven van een onschuldig kind dan niets voor hen ???
Geen opmerkingen:
Een reactie posten