Songtekst mede mogelijk gemaakt door Remie Pothuizen..
Als de avond eenmaal komt
En het stadsgeluid verstomd
Loopt een man langs de straat
De torenklok die 2 uur slaat
Hij heeft nog nooit geluk gekend
Het leven heeft hem niet verwend
Wat is er toch met hem gebeurd
Het leven heeft zijn hart verscheurd
De straat is zijn woning
De hemel zijn dak
Z`n hele bezit kan in 1 vuilniszak
Hij is maar een zwerver
Maar altijd nog mens
Hij zoekt een nieuw leven
Al was het maar even
Dat is nog zijn wens
Z`n vriendje is een lieve hond
Ze slapen samen op de grond
Op een plein onder de maan
En waar de sterren altijd staan
En hij droomt weer van een tijd
Zonder kou en eenzaamheid
Nu slaapt hij onder neonlicht
Met veel spijt op zijn gezicht
De straat is zijn woning
De hemel zijn dak
Z`n hele bezit kan in 1 vuilniszak
Hij is maar een zwerver
Maar altijd nog mens
Hij zoekt een nieuw leven
Al was het maar even
Dat is nog zijn wens
Een nieuwe morgen kleurt de stad
De eerste krant valt op de mat
Het lijkt een heel gewone dag
Die hij niet beleven mag
Hij ligt daar doelloos en alleen
De mensen zwijgen om hem heen
De kleine hond tegen hem aan
Z`n echte vriend is heengegaan
De straat was zijn woning
De hemel zijn dak
Z`n hele bezit kon in 1 vuilniszak
Hij was maar een zwerver
Maar altijd nog mens
Hij zocht een nieuw leven
Al was het maar even
Dat was nog zijn wens
Hij zocht een nieuw leven
Al was het maar even
Dat was nog zijn wens
Als de avond eenmaal komt
En het stadsgeluid verstomd
Loopt een man langs de straat
De torenklok die 2 uur slaat
Hij heeft nog nooit geluk gekend
Het leven heeft hem niet verwend
Wat is er toch met hem gebeurd
Het leven heeft zijn hart verscheurd
De straat is zijn woning
De hemel zijn dak
Z`n hele bezit kan in 1 vuilniszak
Hij is maar een zwerver
Maar altijd nog mens
Hij zoekt een nieuw leven
Al was het maar even
Dat is nog zijn wens
Z`n vriendje is een lieve hond
Ze slapen samen op de grond
Op een plein onder de maan
En waar de sterren altijd staan
En hij droomt weer van een tijd
Zonder kou en eenzaamheid
Nu slaapt hij onder neonlicht
Met veel spijt op zijn gezicht
De straat is zijn woning
De hemel zijn dak
Z`n hele bezit kan in 1 vuilniszak
Hij is maar een zwerver
Maar altijd nog mens
Hij zoekt een nieuw leven
Al was het maar even
Dat is nog zijn wens
Een nieuwe morgen kleurt de stad
De eerste krant valt op de mat
Het lijkt een heel gewone dag
Die hij niet beleven mag
Hij ligt daar doelloos en alleen
De mensen zwijgen om hem heen
De kleine hond tegen hem aan
Z`n echte vriend is heengegaan
De straat was zijn woning
De hemel zijn dak
Z`n hele bezit kon in 1 vuilniszak
Hij was maar een zwerver
Maar altijd nog mens
Hij zocht een nieuw leven
Al was het maar even
Dat was nog zijn wens
Hij zocht een nieuw leven
Al was het maar even
Dat was nog zijn wens
zwervers, veel mensen kijken er op neer, maar iedereen kan op straat komen te staan. Zeg nooit nooit. Wat als je ineens psychisch iets met je gebeurt? En je eigenlijk zelf niet meer weet wat je doet. Ik kijk op niemand neer, behalve op mensen die zichzelf meer vinden dan een ander
Geen opmerkingen:
Een reactie posten