Je nam me bij de hand
Toen ‘k door je dorp reed
Mieke , zei je
Met je lieve tedere stem en glimlach van weleer
Je vragende , zoekende blik
Mijn tranen rolden
‘k wilde je knuffelen
Zo zeer, zo innig
In mijn armen nemen
Maar dat kon niet
Je was een mooie geestelijke verschijning,
Een ode aan de herinnering aan jou
En mijn tranen rolden
En in gedachten
Lei ik me even tegen je neer
Zoals weleer.
En samen hebben we gewandeld
Hand in hand
Door onze dagen samen
En gedacht wat we nog wilde zeggen hebben
En gewoon samen zijn en genieten
Van de warme sfeer.
Ons Dooke vroeg wat er was
En ‘k vertelde het haar
Ze zei,
Ook mij gebeurt dat nog
En werd er even stil van
En samen hebben we nagepraat
Met drie
Zonder iets te zeggen
Alleen die lieve, warme sfeer.
Dank je mam
Dat jij m’n moeder was
mam was net een week begraven toen Leo stierf. Akelig was dat.
1 opmerking:
maar nu heb je toch opnieuw het geluk gevonden hoor ik
eekhoorntje
Een reactie posten